โรงเรียนรัฐราษฎร์อุปถัมภ์ กับการสร้างสุขภาพจิตที่ดีให้กับนักเรียน
เขียนเมื่อ: 12-12-2024 12:19 โดย ศศิตา ปิติพรเทพิน
โรงเรียนรัฐราษฎร์อุปถัมภ์ ตั้งอยู่ในอำเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่ ห่างจากชายแดนไทย-พม่า เพียงแค่ 3.5 กิโลเมตร เป็นโรงเรียนขนาดกลางที่มีจำนวนนักเรียน 532 คน แม้ว่าจะตั้งอยู่ในพื้นที่ห่างไกลและเผชิญกับปัญหาหลากหลายด้าน แต่โรงเรียนยังคงมุ่งมั่นพัฒนาเด็กนักเรียนให้มีความรู้และสุขภาพจิตที่ดี ผ่านการจัดกิจกรรมและโครงการต่างๆ
ความท้าทายที่ต้องเผชิญ
นักเรียนส่วนใหญ่มีเชื้อสายจีนยูนานกว่า 80% ทำให้มีปัญหาในการอ่านออกเขียนได้และการพูดสื่อสารภาษาไทย เนื่องจากครอบครัวใช้ภาษาจีนท้องถิ่นในการสื่อสารประจำวัน อาชีพหลักของพื้นที่ คือ ทำไร่ ทำสวน หรือรับจ้างทั่วไป หลายครอบครัวส่งลูกหลานให้ปู่ย่าตายายเลี้ยงดู เนื่องจากพ่อแม่ต้องออกไปทำงานไกลบ้าน
ปัญหาด้านสุขภาพจิตของนักเรียน ไม่ว่าจะเป็นเด็กที่เรียนช้ากว่าเกณฑ์ ความเครียดในช่วงวัยรุ่น หรือปัญหาครอบครัว เช่น ความรุนแรงในบ้าน หรือการขาดความเอาใจใส่ เลี้ยงดูแบบปล่อยปละละเลย เหล่านี้ล้วนส่งผลต่อสุขภาพจิตของนักเรียนโดยตรง
โครงการโรงเรียนสร้างเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพและสุขภาวะนักเรียน
เพื่อสร้างความเปลี่ยนแปลง โรงเรียนจึงได้ริเริ่ม "โครงการสร้างเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพและสุขภาวะนักเรียน" ในประเด็นสุขภาพจิต กับ ChildImpact ด้วยการออกแบบกิจกรรมให้ครอบคลุมและเหมาะสมกับบริบทของโรงเรียน เริ่มตั้งแต่การจัดทำนโยบายและแผนงานของโรงเรียน เพื่อกำหนดทิศทางการทำงานอย่างเป็นระบ การสร้างพื้นที่เรียนรู้ร่วมกับครอบครัว ผ่านการประชุมผู้ปกครองและการเยี่ยมบ้าน การจัดคลินิกเพื่อนใจ ให้คำปรึกษานักเรียน และทำงานร่วมกับโรงพยาบาลท้องถิ่นในการติดตามดูแลเด็กที่มีปัญหารุนแรง
กิจกรรมเด่นของโครงการโรงเรียนนี้ คือการนำเครื่องมือ PST Card (Positive Small Talk Card) จากแพลตฟอร์ม ChildImpact ที่พัฒนาโดยผู้เชี่ยวชาญจาก LifeEducation (Thailand) มาประยุกต์ใช้ในชั้นเรียน เพื่อช่วยให้นักเรียนเปิดใจและพัฒนาทักษะการพูดอย่างสร้างสรรค์
ผลลัพธ์และบทเรียน จากความตั้งใจของผู้อำนวยการโรงเรียนและความร่วมมือของคณะครู ในการดำเนินกิจกรรมด้านสุขภาพจิตด้วยการบูรณาการกิจกรรมในชั้นเรียนที่ช่วยสร้างทักษะชีวิตและส่งเสริมการเรียนรู้ ทำให้นักเรียนกล้าแสดงความรู้สึกออกมา ครูได้รับรู้มุมมองของนักเรียนมากขึ้น นอกจากนี้การดำเนินโครงการฯยังแสดงให้เห็นว่าการสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่เอื้อและเข้าใจบริบทของนักเรียนสามารถสร้างเสริมสุขภาวะที่ยั่งยืนได้